5 redenen om verhalen te vertellen in je preken

Er kwam pas na de dienst iemand naar me toe. Ze zei: ‘Een paar jaar geleden preekte je bij ons. Je vertelde toen dat verhaal van die vrouw uit India. Die op haar rode scooter naar de stad ging, met Jezus achterop. Ik moest steeds aan haar denken als ik boodschappen ging doen. Dat ik Hem overal bij mag betrekken.’

 

Het verhaal was blijven hangen. Inclusief de clou.

 

In India had ik Sushila leren kennen. Zij praatte de hele dag met Jezus. ‘Kom Jezus, we gaan op de scooter naar het dorp.’ Al rijdend zong ze voor Hem. Ze praatte haar hele leven al met Jezus. Als meisje kon ze regelmatig haar verhaal niet kwijt, als ze uit school kwam. Haar oudere zus was haar steeds voor. De terugkerende teleurstelling maakte Sushila verdrietig. Totdat ze zich opeens de woorden van haar moeder herinnerde. ‘Je kunt alles aan Jezus vertellen. Hij luistert. Altijd!’ Vanaf die dag ging ze dagelijks op haar vaste plekje zitten kleuren. Ondertussen vertelde ze alles aan Jezus wat ze eigenlijk aan haar moeder wilde vertellen. Hij luisterde. Altijd.

Je ziet het voor je. En dat is nou precies de kracht van een verhaal. Je beleeft het alsof je erbij was. Dat is een van de vijf redenen waarom het belangrijk is verhalen te vertellen in je preek.

 

Reden 1: Verhalen blijven hangen

Als we naar informatie luisteren, gebruiken we hiervoor een bepaald deel van onze hersenen. Neurologen kwamen erachter dat bij het horen van verhalen ook een ander deel van onze hersenen actief wordt. Het deel dat we normaal gebruiken als we in een echte situatie zitten. We onthouden het daardoor beter. Goede verhalen blijven hangen. Soms zelfs jaren. Zoals het verhaal van Sushila met haar rode scooter.

 

Reden 2: Verhalen verbinden

Als je naar een preek luistert, wil je dat je je herkent. In de vragen die worden gesteld. In de twijfels die worden gedeeld. Als je naar een beschouwing luistert, weeg je af of je het interessant vindt. Als je echter een verhaal hoort, verplaats je je ogenblikkelijk in een van de hoofdpersonen. Je leeft mee, je voelt mee. Niet alleen je hoofd is actief, maar je hart is er ook bij betrokken.

Het mooie aan een goed verhaal is dat het veel minder relevant is wat je leeftijd is en wat je IQ is. Verhalen verbinden op een emotioneel level en daarmee bereik je een heel brede doelgroep.

 

Reden 3: Verhalen bieden afwisseling

Het is fijn als je je als luisteraar kunt ontspannen bij een verhaal. Bij informatie moet je opletten. Bij een verhaal kun je even achterover leunen.

 

Reden 4: De Bijbel staat vol verhalen

Ik preekte pas over de bloedvloeiende vrouw. Ik had een driepuntenpreek kunnen houden.

Punt 1: Stel je vertrouwen op de Heer.

Punt 2: Kniel voor Jezus en stort je hart uit.

Punt 3: Hij verandert je leven.

Als je het verhaal vertelt – uiteraard aangevuld en afgewisseld met Bijbeluitleg – verplaatsen de hoorders zich in de hoofdpersoon. Ze ervaren de wanhoop. Het risico dat ze neemt. De opluchting. De vrijheid. Het herstel. Het is alsof je er zelf bij bent geweest, waardoor je het als luisteraar automatisch op jezelf betrekt.

 

In de Bijbel treffen we allerlei genres aan, zoals spreuken, gedichten en brieven. Een groot deel van de Bijbel bestaat uit … verhalen. Doordat we ons kunnen verplaatsen in een van de hoofdpersonen, komen Bijbelse principes tot leven.

 

Reden 5: Jezus vertelde verhalen

Soms denken we dat het vertellen van verhalen minder geestelijk zou zijn dan het geven van verantwoorde Bijbeluitleg. We zijn als sprekers inderdaad geroepen om het goede nieuws door te geven en uit te leggen. Een preek zonder Bijbeluitleg ís wat mij betreft geen preek. Noem het een speech, een motivational talk of een getuigenis, maar geen preek. Dat is een ander genre.

We slaan echter door naar de andere kant als we zeggen dat verhalen vertellen niet belangrijk zou zijn. Dat is het wel. Jezus vertelde zelf veel verhalen!

 

Ik vermoed dat ik naar aanleiding van mijn eerste boek Hartelijk getalenteerd wel meer dan honderd keer heb gepreekt over de gelijkenis van de talenten. Vaak verdeelde ik de zaal dan voor het Bijbellezen in drie groepen. ‘Jullie zijn degene met het ene talent, jullie degene met twee talenten en – wat een geluk! – jullie krijgen er vijf. Luister naar de gelijkenis en stel je maar voor dat jij er een rol in speelt. Wat zou je denken? Wat zou je voelen?’

 

Na jaren weten sommige mensen nog steeds in welk vak ze waren ingedeeld. Ze ervoeren namelijk wat het is dat Jezus je vertrouwen schenkt en wat een verantwoordelijkheid dat met zich meebrengt. Jezus had daar een prima preek over kunnen houden. Maar hij wilde dat zijn luisteraars het beleefden. Vaak legde Hij het niet eens uit na afloop. Zijn gelijkenis wás de preek!

 

Kun jij nog meer redenen bedenken? Houd me op de hoogte!

 

Wil je ontdekken op welke plek in je preek je het beste een verhaal kunt vertellen?

 

Welkom bij de training Een preek die staat als een huis
 

 

Wil je leren hoe je mensen meeneemt in een verhaal dat goed past bij je preek?

 

Welkom bij de training Steengoed preken