Hoe (s)preek je over homoseksualiteit?

John Lapré was jarenlang spreker. Tot hij uit de kast kwam. Vanaf dat moment was er geen plek meer voor hem binnen de kerk. Hij miste er de veiligheid die hij nodig had om zichzelf te zijn. Hij miste de bodem van aanvaarding waarover ik het afgelopen jaar veel schreef en sprak. Dat maakt me verdrietig. Boos. Maar ook zoekend. Ik heb niet het antwoord op de vraag hoe je moet omgaan met ethische dilemma’s en hete hangijzers. Ik weet dat er veel verschillende meningen zijn.  Laten we echter eerst de mensen in de ogen kijken. Daarom ben ik blij met Johns persoonlijke verhaal. En zijn richtlijnen voor kerken in zijn boek De veilige kerk. 

 

Update mei 2019:

John Lapré en Wieger Sikkema durven hun nek uit te steken door hun gesprekken over homoseksualiteit te publiceren. Ze sparen elkaar niet, maar bevragen elkaar en gaan zo de diepte in. Elkaar in de ogen kijken en je hart openen, ze schrijven er niet alleen over, maar ze doen het voor. Het boek heeft me opnieuw aan het denken gezet over de manier waarop we (s)preken en besluiten nemen over homoseksualiteit. Wat zou de kerk er een stuk mooier uitzien als we in de sfeer van dit boek naar elkaar luisteren en elkaar van hart tot hart bevragen. Laten we beginnen de vraag die Wieger stelt en die John zo raakt: ‘Hoe gaat het met je?’

Ik mocht het boek al lezen voordat het was gepubliceerd. Het is inmiddels verschenen. Van ❤️e aanbevolen!

 

 

Net als John droom ik van een veilige kerk waar iedereen zich welkom voelt: of je nu pro of contra bent. Vanwege die droom vraag ik John om advies. Hoe is het voor hem en zijn partner Lionel om te luisteren naar preken waarin homoseksualiteit ter sprake komt?

 

Moet er volgens jou eigenlijk wel over homoseksualiteit gepreekt worden?

 

Ja! Een open kerk deinst er niet voor terug gevoelige thema’s be(s)preekbaar te maken. Er is in mijn ogen geen enkele goede reden niet over seksualiteit te spreken. Ook homoseksualiteit hoort daarbij.

We moeten onze ogen niet sluiten voor de mensen binnen onze gemeenten die niet heteroseksueel zijn. Deze groep worstelt vaak met allerlei vragen rondom identiteit. Hoe beleef je je seksualiteit en waar trek je je grenzen?

Juist predikanten en voorgangers kunnen van de gemeente een veilige plek maken, waarin onder anderen homoseksuelen ruimte ervaren hun verhaal te vertellen. Dit heeft alles te maken met de manier waarop het thema homoseksualiteit in de preek naar voren komt. De preek is van levensbelang voor de vraag of de gemeente als een warm bad wordt ervaren. Is er in de kerk voldoende ruimte waar je in alle kwetsbaarheid innerlijke worstelingen en vragen op tafel legt? Een preek kan een homojongere aanmoedigen zijn hart te openen of juist via de achterdeur de kerk te verlaten. Op de schouders van predikanten en voorgangers rust dan ook een grote verantwoordelijkheid. Woorden hebben kracht en dat geldt misschien wel in het bijzonder voor woorden over homoseksualiteit.

 

Heb je tips voor hetero’s om homoproof te preken?

 

• Als je over dit onderwerp spreekt, heb je het over intieme identiteitsvraagstukken van een ander. Verdiep je daarom in de persoonlijke verhalen van homoseksuelen. Leer de wereld kennen die erachter schuilgaat. Laat het thema voor jezelf een gezicht krijgen!
• Verklein homoseksualiteit niet tot een thema waar je op grond van de Bijbel van alles over kunt vinden. Het risico bestaat dan dat vergeten wordt dat achter het thema een verhaal schuilgaat, een verhaal van een mens van vlees en bloed met een behoefte aan aanvaarding, geborgenheid en liefde. Wees daarom oprecht bewogen. En mocht je dat niet kunnen, spreek er dan gewoon niet over.
• Ik pleit ervoor de ander, dus ook de homoseksueel, over te laten aan de trouwe zorg van God. Vertrouw erop dat God met iedere christen zijn unieke weg gaat. Dan zijn we voorzichtiger met waarheidsclaims en denken we groter. God gaat verder dan ons interpretatievermogen. Wat wij mogen laten zien, is een onvoorwaardelijke liefde richting de ander, ook als wij het met hem of haar oneens zijn. Juist als het schuurt, staan we voor de grote uitdaging samen uit te stijgen boven de onderlinge verschillen, om elkaar te vinden in de levende Christus. Vanuit die basis ontstaat de ruimte met elkaar het gesprek aan te gaan om samen steeds meer te ontdekken wat Gods doel is met ons leven. Daar gaat preken over!
• Nog een tip: waak ervoor dat je bij een homo direct denkt aan seksualiteit. Een homo en een homorelatie zijn oneindig veel meer dan dat! Laten we de verseksualisering van de maatschappij niet nog meer invloed in de kerk geven.

 

Soms benoem ik als spreker homo’s in mijn gebed. Hoe kijk jij daartegenaan?

 

Ik maakte een keer mee dat er gebeden werd voor homoseksuelen in de gemeente en zij werden in één adem genoemd met zieken en zelfs een keer met verstandelijk gehandicapten. Dat is echt niet best. Er gaat een destructief signaal vanuit. Daarom een paar tips:

 

• Plaats homo’s nooit in een rijtje met zieken of verstandelijk gehandicapten.

• Dank voor de veelkleurigheid in de gemeente – al die sociale klassen en geaardheden zijn een verrijking! Dank God voor de variatie in de schepping en prijs daarmee zijn grootheid.

• Geef niet te veel aandacht aan het onderwerp. Geef homo’s geen opgelaten gevoel. Ze hebben niet per definitie een zwaar en moeilijk leven.
• Boven alles: laat vooral door je daden (zo nodig met woorden) zien dat homo’s er helemaal bij horen.

 

En wat als je ervan overtuigd bent dat homo’s er niet bij horen, doordat zij in zonde leven?

 

Wie van mening is dat er geen ruimte is voor homo’s of een homostel in de gemeente, moet dat gewoon uitspreken. Hoe verdrietig het ook is, het is dan wel duidelijk en juist aan duidelijkheid hebben homo’s behoefte.

 

In veel gemeenten is het helemaal niet zo duidelijk. Allerlei mensen met verschillende visies zitten naast elkaar in de kerk …

 

• Geef ruimte van mening te verschillen. Spreek uit dat ook bij verschil van mening sprake kan zijn van verbinding. Wij kennen ten dele en zoeken allen naar licht, ook als het gaat over dit onderwerp.
• Maak telkens duidelijk dat de kerk een plek is met ruimte worstelingen te delen. Geef aan dat niemand ongelijk wordt behandeld om visieverschillen die niet de kern van het evangelie raken.
• Spreek uit dat het onze christelijke taak is de ander onvoorwaardelijk lief te hebben.

 

 

Ik wil De veilige kerk bestellen
 

ik wil het nieuwste boek bestellen!

 

Deel je Johns standpunt niet? 

Lees de blog Zes tips voor gesprekken met mensen die een ander standpunt hebben.

 

Ik wil tips voor het voeren van gesprekken waarbij we van standpunt verschillen
 

Bron foto: Kirsty Lee on Unsplash