De wereld om je heen is een bron van verhalen

Matthijn Buwalda vindt het prachtig verhalen te vertellen. Of het nu om een voorstelling of een preek gaat, het draait altijd om de kunst van het overbrengen. Een voorstelling kan gewoon een avond vermaak zijn, een preek heeft natuurlijk het doel om een punt te maken. Toch denk ik dat we kunnen leren van Matthijns theatervoorstellingen. Ik stelde hem daarom een aantal vragen.

 

Hoe kom je aan verhalen om te vertellen in preken en presentaties? 

Heel vaak komen die gewoon aanwaaien. Reis maar eens een dagje met de trein of houd je oren goed open op een terrasje. De wereld om je heen is een bron van verhalen. Ikzelf geniet het meest van de schoonheid in heel alledaagse dingen. Heldenverhalen doen me minder, omdat ik me minder met helden kan identificeren. Ik heb bijna altijd een pen en schriftje bij me om dingen op te schrijven die ik zie, hoor of bedenk. Heel vaak blijken mijn aantekeningen totaal niet bruikbaar, maar zo nu en dan zit er een pareltje tussen. Daar haal ik dan veel voldoening uit.

 

Hoe kwam je aan je inspiratie voor Hotel de Hoop?

Dat was hard werken. Uiteindelijk werd het terugverhuizen naar de plek waar ik ben opgegroeid het uitgangspunt. Dat gegeven gebruik ik letterlijk in het verhaal, maar het is ook een metafoor geworden. Soms moet je teruggaan naar waar je ooit bent begonnen om weer verder te kunnen. De inspiratie kwam dus vooral uit mijn eigen leven.

 

Wat berust op waarheid?

Met andere woorden: hoe maak je het geloofwaardig? 

De waarheid zit in het punt dat ik wil maken. Het verhaal is een middel. Jezus deed het ook vaak zo. De verloren zoon, de barmhartige Samaritaan en nog een heleboel van dat soort verhalen zijn gewoon verzonnen. Pure fictie. Maar al deze verhalen zijn wel opgebouwd uit beelden, plekken, emoties en situaties waarmee zijn publiek zich kon identificeren. Dat maakt ze geloofwaardig.

Bij Hotel de Hoop is qua verhaal is veel bedacht of samengesteld uit verschillende personen en gebeurtenissen. Wat verzonnen is, is het geheim van de smid, maar neem maar van mij aan dat de kern autobiografisch is en dat alles daaromheen op z’n minst is uitvergroot.

 

Hoe ben je gegroeid in het vertellen van verhalen? 

Toen ik in het begin op een podium stond, zong ik vooral. Maar meer en meer voelde ik de behoefte tussen de liedjes door wat te vertellen. In het begin waren dat nogal onsamenhangende stukjes tekst met een onnavolgbare brug naar het volgende liedje. Ik kreeg door dat die stukjes soms hielpen om een liedje te laten landen en dat ik er zelf lol in had. Uiteindelijk is dat uitgegroeid tot wat ik nu in het theater doe, maar dat is een traject geweest van vallen en opstaan.

 

Hoe word je een goede verhalenverteller?

Drie tips van Matthijn Buwalda.

• Blijf verhalen lezen. Vraag je af wat je goed vindt aan wat je leest en waarom.
• Schrijf voor jezelf eens wat korte verhaaltjes op, bedenk een personage en verzin wat hij of zij allemaal meemaakt. Ga na of iets je raakt. Als het jou niet raakt, kun je ook niet verwachten dat het een ander raakt.
• Probeer niet de aandacht te trekken en vast te houden, maar maak verbinding. Dat lijkt een woordspelletje, maar is een essentieel verschil. Verbinding maken zegt: ik doe iets en nodig je uit daar deel van te zijn.

Wil jij steengoede verhalen leren vertellen als onderdeel van steengoede preken? Welkom bij de training!

 

Ik wil meer weten over de training steengoed preken