Gelijkwaardig spreken?
Natasja en haar man Joost hebben dezelfde opleiding en ervaring. En toch wordt Joost veel vaker dan Natasja gevraagd om te (s)preken. Als Joost komt spreken, komt er tenminste geen gedoe …
Het is vandaag Internationale Vrouwendag. Met als thema #wijzijngelijkwaardig. De wereldwijde problematiek van uitgebuite vrouwen en meisjes verdient alle aandacht.
We zien dat over de hele wereld vrouwen en meisjes minder rechten hebben dan mannen en jongens. Als we de situatie in Nederland vergelijken met die in veel andere landen, mogen we dankbaar zijn.
En toch …
In de praktijk zijn ook wij nog niet gelijkwaardig. Ik hoor veel verhalen die vergelijkbaar zijn met het verhaal van Natasja. Om de eenheid te bewaren wordt het onderwerp maar niet aangekaart. We houden het liever zoals het is. In evangelische gemeenten waar het geen issue is dat vrouwen spreken, staan er nog altijd meer mannen dan vrouwen op het spreekrooster. (Als het anders is: mail me!)
Farah Nobbe en Natalie Mieras, auteurs van Speak up dear!, herkennen het buiten de kerk. Redacties van talkshows, recruitmentbureaus en werkgevers die meer vrouwen in hun team willen hebben, klagen erover: ze kunnen de vrouwen niet vinden. Er zijn simpelweg minder vrouwen die carrière maken. Nederland heeft bijvoorbeeld maar 8 procent vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Hoe komt dat toch?
Durven we niet?
Kunnen we het niet?
Willen we niet?
Mogen we niet?
Vorige week plaatste ik een korte enquête online voor (s)prekende vrouwen.
Hierbij alvast een paar (voorlopige) conclusies:
- Een deel van de (s)prekende vrouwen herkent het probleem niet. Zij maken deel uit van kerken waar iedereen inmiddels gewend lijkt te zijn aan een vrouwelijke predikant.
- Een ander deel herkent het wel. Zij zijn lid van een kerk of gemeente waar geen vrouwen mogen (s)preken. Ze durven, ze willen en ze kunnen spreken, maar dan wel buiten hun eigen gemeente. Een aantal van hen ervaart dit als pijnlijk.
- Veel van de vrouwen herkennen dat je als vrouw (meer dan mannen!) moet balanceren om geloofwaardig (credible) en aardig (likeable) over te komen.
Gabriëlle Franses - van der Spoel
Gezien een historie van 3000 jaar waarin vrouwen achtergesteld worden bij mannen, vind ik het bijna naïef om verbaasd te doen over achterstelling van vrouwen en mannen bij de arbeid… toen ik rechten studeerde, werd een verbod op discriminatie van mannen en vrouwen bij de arbeid ingevoerd. Niet voor niets. Dit vloeide ook voort uit Europees Verdragsrecht. Sindsdien hebben vrouwen veel zaken gewonnen, ook op het gebied van pensioenrechten. Er is veel verborgen discriminatie. Wanneer een maatregel in de praktijk vooral vrouwen treft, dan is dat indirecte discriminatie. Ook verboden. Ik denk dat we nog generaties lang alert zullen moeten blijven op achterstelling van vrouwen. Iets dat maatschappelijk heel oude wortels heeft – de idee dat mannen slimmer zijn, of betere leiders – dat zit heel diep. En daar moeten wij steeds opnieuw tegen in gaan, en argumenten aandragen dat vrouwen gelijkwaardig zijn. Maar dan moeten we ook steeds opnieuw verantwoordelijkheid willen opzoeken, er opvragen, en die opeisen.