paulien vervoorn durf te falen

[Column] Faalfeest

‘Welkom bij het Faal Festival’, zegt Remko van der Drift tegen de bezoekers van TivoliVredenburg in Utrecht. ‘Je kunt ervan uitgaan dat er vanavond van alles misgaat. Hopelijk heb je ontzettend veel faalplezier. Want je weet het: fouten maken moet. Je leert door fouten te maken. Durf dus het beste uit jezelf te falen.’

 

Het is zaterdagavond. De 1500 beschikbare kaartjes voor het festival zijn allemaal verkocht. Aan een tafeltje maak ik cirkels op een schema met ruim veertig programmaonderdelen. Diederik Stapel gaat openhartig over zijn missers praten. Wim zal vertellen hoe hij faalde in de maatschappij en op straat belandde. Een psycholoog en psychiater zullen uit de doeken doen hoe je de kunst van het falen onder de knie kunt krijgen. Ik besluit te starten met faalfitness van Remko, zelfbenoemd faalkundige en directeur van het Instituut voor Faalkunde – ik ben fan van zijn boeken.

 

We beginnen met een paar opdrachten in tweetallen waarbij van alles misgaat – en iedereen lacht. Dan vertelt Remko dat we in de media vooral onze successen en overwinningen delen. Dat we bang zijn te falen en toe te geven dat we falen. Dat we maar al te vaak in onze comfortzone blijven zitten. Het vraagt lef fouten te maken. Als de kramp ervanaf is, ontstaat er meer plezier met ruimte voor ontwikkeling. Omarm de mislukking en blijf leren.

 

De tijd vliegt voorbij. Ik geniet van de grappen en fouten van improviserende acteurs. Ik ben onder de indruk van het eerlijke verhaal van Eefje die vertelt hoe waardeloos ze zich het afgelopen jaar voelde.

 

Het wordt laat. Op de terugreis staar ik uit het treinraam en denk ik aan de volgende ochtend. Dan ga ik weer naar de kerk, dé plek waar ik openhartig mag toegeven dat ik missers maak en me schaam voor mijn tekortkomingen van de afgelopen week. Daar ontmoet ik mensen die net als ik niet perfect zijn.

 

Helaas staat niet iedere kerk bekend als faalkerk. Soms doen we hard ons best onszelf van onze best kant te laten zien. Of we zijn teleurgesteld in onszelf als we fouten maken en halen onszelf naar beneden. We luisteren naar onze innerlijke stemmen en blijven aan onze fouten denken. De satan doet iets vergelijkbaars, volgens Openbaring 12, vers 10: hij vertelt dag en nacht aan God wat christenen fout doen (Bijbel in Gewone Taal). In de kerk mogen we echter alvast de toekomstige overwinning vieren. We mogen minder met onszelf bezig zijn en meer kijken naar de faalkundige die zelf nooit faalde.

 

Laten we zijn woorden bidden. ‘En vergeef ons wat we fout gedaan hebben, want wij hebben ook andere mensen hun fouten vergeven. En leid ons niet in de verzoeking van het perfectionisme, het delen van onze successen en overwinningen. Verlos ons van de boze. Want van U is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid.’

 

Dan wordt iedere kerkdienst een faalfeest waar we de genade vieren.

 

Deze blog verscheen zaterdag 23 juni als column in het ND. 

 

 

remko van der drift paulien vervoorn faalfestival

Ik wil die boeken kopen via BOL
 

Tags:
mm
Paulien Vervoorn
paulien@geloofwaardigspreken.nl

Spreker, trainer en auteur. Geeft (s)preektrainingen aan sprekers, voorgangers en predikanten die met nog meer impact willen spreken.

Nog geen reacties

Plaats een reactie