Willem Ouweneel hield 50 jaar geleden zijn eerste preek. Wat heeft hij in die 50 jaar ontdekt en welke wensen heeft hij voor de volgende generatie sprekers? Ik vroeg hem om vijf wensen te delen op het lustrumfeest van Geloofwaardig Spreken. Het werden er zelfs zeven. Makkelijk te onthouden met een ezelsbruggetje. Wanneer je van elke wens de eerste letter neemt, lees je: btw-fles. Een samenvatting van de wensen van Willem Ouweneel.

Bijbelkennis: breng je bijbelkennis op peil.

Niets zo irritant als een spreker die staat te zwammen, doordat hij het onderwerp niet goed heeft bestudeerd. Niet iedere spreker hoeft per se een theologische opleiding te hebben gevolgd, maar het is wel handig.

Toepasbaarheid: maak een preek toepasbaar.

Anders komt er iemand achteraf naar je toe om te zeggen: ‘Het was allemaal wel interessant, maar ik kan er niks mee.’ Mensen moeten er iets mee kunnen, iets aan hebben.

Welsprekendheid: maak werk van je preek.

Stel dat iemand alle zes punten onder de knie heeft, maar hij is zó boring, zo verschrikkelijk saai… Ik hoorde pas van een dominee die droomde dat hij aan het spreken was. En toen werd hij wakker en toen was het ook zo.

Frisheid: preek alsof je voor de eerste keer preekt.

Gelukkig preek je niet voor het eerst, maar routine is moordend in dit vak. Vijftig jaar geleden hield ik mijn eerste preek en ik was ontzettend zenuwachtig. Er bestaan twee soorten nervositeit.

• Nervositeit uit onervarenheid.
• Nervositeit vanwege de druk. Je wilt een doorgeefluik zijn, dus je weet graag zeker dat je woorden van de Heer doorgeeft.

Liefde: houd van je luisteraars!

Ik ken sprekers die altijd over de mensen heen kijken. Omdat ze het eng vinden om mensen aan te kijken, want het kan afleiden. Maar je móet laten merken dat je van die mensen houdt, je móet laten merken dat je iets hebt met je gehoor. Wat dat betreft: hoe lager de preekstoel, des te beter.

Emotie: laat emotie zien.

Ik geloof niet dat ik me er ooit voor heb geschaamd mijn emoties te laten zien. Ik wil ook niet zo’n prediker zijn die een halfuur staat te huilen op de preekstoel, want daar zitten de mensen ook niet op te wachten, maar het is niet slecht af en toe te laten zien dat je wordt gegrepen door de dingen waarover je vertelt. Wij preken per definitie over zulke diepe dingen dat het niet gek is om af en toe te laten zien dat het je diep raakt. Al moet je je emoties wel in de hand houden.

Stem van de Heer: stel je open voor de Heer.

Preken blijft het een worsteling, want ik wil dat wat ik vertel, van de Heer komt, ik wil graag de stem van de Heer verstaan. Ik heb maar vijf keer in mijn leven meegemaakt dat ik wakker werd in een fase van lucid dreaming, waarin God mij openbaarde waarover ik het moest hebben. En dat was iets anders dan wat ik had voorbereid. Maar dat zijn dus uitzonderingen. Een worsteling, dat blijft het, al preek je al vijftig jaar.