Robert Plomp roept vrouwen en mannen op hun positie in te nemen en ‘hand in hand’ te dienen in de kerk. Hij kan het niet langer aanzien dat we als christenen achterhaald overkomen. Vanuit zijn missionaire verlangen wil deze gereformeerdebonder aansluiten bij de cultuur. Een gastblog. 

door Robert Plomp  

Er valt een beklemmende stilte als minister Verdonk haar hand uitsteekt. Imam Ahmad Salam kijkt naar beneden en houdt zijn handen tegen zijn borst geklemd. ‘Maar ik ben toch uw gelijke?‘ vraagt de minister. De imam antwoordt dat hij een vrouw geen hand mag geven van zijn geloof. Later zou blijken dat de imam al eerder had aangegeven geen handen te kunnen schudden. Hij wilde Verdonk zeker respecteren, maar kon zich niet aanpassen aan dit Nederlandse gebruik. Daarom keek hij ook zo mistroostig toen Verdonk hem toch de hand aanbood.

Deze ongemakkelijke situatie was zeker zijn bedoeling niet. Maar al zijn goede bedoelingen ten spijt kwamen er alleen maar hoon en verontwaardiging over hem en zijn geloof heen. Het beeld was opnieuw bevestigd, zijn geloof was een achterlijke religie met vrouwonvriendelijke opvattingen.

Dit gebeuren roept bij mij een vraag op: welk beeld scheppen wij als christenen (bedoeld en onbedoeld) van ons geloof als wij vrouwen in de kerk niet laten spreken of leiden?

Beeld van God

God heeft de vrouw geschapen naar zijn beeld. ‘Naar het beeld van God schiep Hij hem; mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen‘ (Genesis 1:27). In de oudheid waren koningen de beelddragers van de afgoden, namens hen regeerden zij op aarde. De schrijver van Genesis 1 neemt deze terminologie over en past die toe op elke man en elke vrouw. ‘Vervul de aarde en onderwerp haar, en heers‘ zegt God tegen man én vrouw (Genesis 1:28). De vrouw is dus geschapen om te heersen. God heeft haar in ruime mate de capaciteiten gegeven om die opdracht op een goede manier uit te voeren. Met haar hersens is de vrouw net als de man met de zijne goed in staat verantwoordelijkheid te dragen, beslissingen te nemen en belangen af te wegen. Net als de man is de vrouw in staat gedachten te formuleren, te luisteren, te reflecteren, te spreken en te communiceren. Uit zowel de Bijbel als uit de dagelijkse realiteit blijkt dat de vrouw de mogelijkheden heeft om leiding te geven in woord en daad.

Natuurlijk hebben we het dan over de vrouw in het algemeen. Niet iedere vrouw heeft dezelfde talenten, net zoals niet iedere man een geweldig leider of een spreker is. Gelukkig is er diversiteit tussen de talenten en eigenschappen die mensen hebben. Anders zouden we elkaar niet nodig hebben. Maar onze talenten zijn niet per sekse bepaald. Alle eigenschappen en capaciteiten zijn te vinden bij zowel mannen als vrouwen, waarbij elk mens uniek is.

Verkeerd beeld

Het is ontzettend jammer dat we als kerk heel vaak het beeld hebben neergezet dat we vrouwonvriendelijk zijn. In de meeste orthodoxe kerken mag de vrouw geen leiding geven, en in veel gemeenten mag ze ook niet spreken tijdens de samenkomsten. Dat standpunt is altijd met de beste bedoelingen ingenomen, en zeker niet zonder liefde of respect voor de vrouw. Toch schept het tegenwoordig een enorme kloof tussen de maatschappij waarin we als christenen leven, en de kerk. Daarom geven we niet alleen het idee dat wij als christenen een beetje ouderwets zijn, maar heeft ook de Bijbel een gedateerd imago gekregen. Hoe is het mogelijk dat juist dat boek dat duizenden jaren geleden al zo hoog opgaf van de vrouw als heersend beeld van God, zo’n stempel heeft gekregen?

Op de tweede bladzijde van de Bijbel lezen we over Adam en Eva in de tuin van Eden. Daar gaat het mis. De mens grijpt de macht en kiest voortaan zelf wat goed en wat kwaad is. Als de mens buiten God om gaat oordelen, lijdt de zwakke onder de sterke. Millennialang hebben we gezien hoe de sterke volken de zwakkere hebben vertrapt. Vreemdelingen, weduwen en slaven hadden geen schijn van kans. Sinds de zondeval is de vrouw onderworpen geweest aan de fysiek sterkere man. Er is een vloek gevallen over de schepping en een vloek over de vrouw. ‘Naar uw man zal uw begeerte uitgaan, maar hij zal over u heersen.‘ De vrouw  was geschapen om te heersen in de naam van God, maar dankzij de staatsgreep van de mens wordt ze overheerst door de man. Dat is geen goddelijke wil of instelling, integendeel, het doorbreekt Gods scheppingsplan.

Goed beeld

Ook in de kerk hebben wij, mannen, eeuwenlang alleen geregeerd. De universele scheppingsopdracht van God negeerden we. De teksten van Paulus lazen we los van de vrouwonvriendelijke Griekse cultuur, waarin Paulus ruimte probeerde te zoeken voor het evangelie.

Het is onze taak ruimte te vinden in het Nederland van de 21ste eeuw. Daarom komt het er nu op aan of we ook een stapje terug kunnen doen en onze rechten kunnen delen. Kunnen wij met de Nederlanders een Nederlander zijn door samen met vrouwen te leiden en te spreken? Het is de 21ste eeuw, de kerk in Nederland krimpt. We kunnen het ons niet meer veroorloven de cultuur te negeren en het evangelie een aanstoot te laten zijn.

Onze vrouwen hebben talenten en capaciteiten gekregen van God. Laten we hen stimuleren deze in te zetten. Laten we hen steunen, aanmoedigen en van hen leren. Als de mensen naar de kerk kijken, moeten ze Christus zien. Dan moet het gaan om het evangelie van zonde en genade, naastenliefde en gerechtigheid. We moeten koste wat het kost voorkomen dat het beeld vertroebeld wordt. Vertroebeld omdat we onze armen tegen de borst gedrukt houden en de vrouw – hoe goedbedoeld ook – de hand niet willen reiken.

De kerk heeft vrouwen nodig. Zonder jullie, vrouwen, is het beeld van God niet compleet. Jullie stem is nodig om het evangelie te laten resoneren in de postmoderne Nederlandse samenleving. Juist in deze tijd waarin de kerk langzaam haar relevantie lijkt te verliezen, zijn jullie inzichten en ideeën nodig om de kerk weer koers te laten vinden.

Toen man en vrouw naast elkaar stonden, zag God dat het zeer goed was.

Bron foto: Pixabay

Klik op de foto om het boek bij BOL te bestellen

Deze blog verschijnt naar aanleiding van het boek Nederlander met de Nederlanders van Robert Plomp. (Ter info: Ik schrijf slechts over de hoofdstukken die met de leidinggevende vrouw te maken hebben. De hoofdstukken over wetenschap en homoseksualiteit laat ik rusten.) Meer info over Robert vind je op zijn site Vrome praatjes.