[Gebed] Ik vertil me aan mijn taak
Grote God,
Dank U dat ik op de sterke schouders mag staan van de kerk van alle eeuwen en van alle plaatsen nu ik begin aan de taak die mij wacht: uw Woord ontsluiten, openvouwen, klaarleggen voor het hart van iedereen die naar U horen wil, van iedereen die bij U horen wil.
En tegelijk, grote God, besef ik dat ik mij vertil aan deze taak. Uw Woord, dat is uw Zoon. Hem ontsluiten in de harten van mensen – wie anders doet dat dan uw Geest?
Heer, in dat perspectief: wie kan uw woorden open doen? En hoe? Als ik probeer U te bedenken, bedenk ik een wonderbaarlijke, geweldig, uitgestrekte grootheid – in een menselijke gestalte.
U staat voor mijn geestesoog als zo groots, zo geweldig uitgestrekt, zo indrukwekkend …
Maar ergens houdt het op, wat ik over U kan bedenken.
En als het ergens ophoudt, God, dan kunt U het niet zijn.
HEER God, die ook mijn Vader bent, onmetelijk dichtbij, met alles wat ik weet, met elke aanpak die ik heb geleerd doe ik het steeds verkeerd als ik niet dit besef:
dat U te groot bent
ik te klein
en dat ik elke keer weer deel ben van een wonder
als U in mijn woorden wonen wilt.
HEER, houd mij bij de les, en maak mij stil.
En aan het eind van al mijn wikken bid ik U:
Maak, als het kan, mij uw beginneling.
Elke dag, elke week, elke preek opnieuw.
Dit gebed van Rien van den Berg is met toestemming overgenomen uit Horen naar de stem van God: theologie en methode van de preek door Kees de Ruijter. Dit (ingekorte) gebed sluit aan bij hoofdstuk 1 Preek en homiletiek.
We gebruiken dit boek tijdens de training Geloofwaardig preken over de gaven van de Geest.
Bron foto: Binyamin Mellish from Pexels.
