[Column] Ik heb een heel saai leven
Ik hoor mezelf regelmatig zeggen dat mijn leven best een beetje saai is op het moment. Veel dagen zien er hetzelfde uit. Elke ochtend – zelfs op mijn vrije dagen – begint mijn daglichtwekker rond zes uur te shinen. Ik spring – meestal – vrolijk uit bed, druk op de knop van de waterkoker, spring kort onder de koude douche om me vervolgens geestelijk op te frissen met Bijbellezen en gebed. Ik maak wat aantekeningen, drink ondertussen mijn jasmijnthee en maak daarna een ommetje. Ik probeer de ene dag een rondje te wandelen en de volgende dag hetzelfde rondje hard te lopen.
Daarna ga ik aan het werk. Mailen, bellen, zoomen, af en toe een blogje schrijven en online zetten, erover roepen in de social media, een nieuwsbrief versturen en een preek en/of training voorbereiden.
Zucht. Ik heb een heel saai leven. Echt heel saai. Met een kleine variatie op het liedje van Brigitte Kaandorp zou ik dit op het moment zo uit volle borst kunnen meezingen:
‘Ik heb een heel saai leven.
Echt heel saai.
Alles is voor mij ontzettend eentonig.
Ik heb echt een heel saai leven.
Nee, maar echt waar.
Het leven is voor mij gewoon ontzettend saai.’
Ik heb een heel saai leven. Nee, het is écht waar. Mijn leven is veel minder afwisselend tijdens corona. Geen verjaardagen, nauwelijks verplichtingen, geen terrasjes, geen bezoek van meer dan één persoon en slechts een sporadisch winkelbezoek op afspraak. Nauwelijks gesprekken op zondag nadat ik ergens preek. Doordeweeks minder spontaniteit, omdat ik een deel van de preektrainingen van Geloofwaardig Spreken nog steeds online geef.
Ook de avonden zijn veel van hetzelfde. Soms heb ik nog een online meeting. Zo niet, dan scrol ik regelmatig doelloos door mijn Facebooktijdlijn. Vaak loop ik nog een rondje, hetzelfde rondje als ’s morgens of een uitgebreidere versie, meestal met een van mijn wandelmaatjes. ’s Avonds ga ik regelmatig eerder naar bed, zodat ik de volgende dag weer op tijd kan shinen.
Ik houd ervan om Brigitte Kaandorp te imiteren. Om heerlijk theatraal uit te halen bij haar zwaaaaaaaaaare leven. En haar zelfspot relativeert altijd zo lekker. Want, nu écht ‘echt waar’ … is het leven echt zo saai? Ik geniet juist extra van alles wat níet saai is. Van mooie gesprekken met de sprekers, voorgangers en predikanten die ik train. Van gezelligheid en vriendschap tijdens mijn eindeloze wandelingen. Van de ochtenden die ik ontspannen kan opstarten, waardoor ik me geestelijk vaak meer opgeladen voel dan vóór corona. Ik dank God voor de ritmes die me helpen groeien in mijn vertrouwen op Hem.
Ik voel me beschaamd als ik denk aan massa’s mensen die zouden willen ruilen met mijn zogenaamd saaie leven. Nee, maar echt waar … Ik heb een dak boven mijn hoofd, voldoende slaap, stromend water, goede voeding, voldoende werk, energie, creatieve ideeën en een netwerk van inspirerende, leuke en lieve mensen om me heen. Ik heb een heel gezegend leven. Echt heel gezegend. Ik ben dankbaaaaaaaaaaar. Echt waar.
Deze blog verscheen op zaterdag 17 april 2021 als column in het Nederlands Dagblad.
Ervaar je deze periode ook als saaier dan anders en heb je zin in inspiratie voor je preken?
Meld je aan voor Zin in preken! Elke week krijg je een preekidee in je mailbox. Elke maand een meeting en elke dag support in je appgroep. We startten begin april en je kunt nog instromen! Het traject loopt t/m december 2021. Vanaf 180 euro doe je mee.
Nog een paar plekken vrij.
Bron foto: Brigittekaandorp.nl
