Gabriëlle Drost is afgestudeerd als theoloog. Ze werkte een aantal jaar als jongerenwerker in een kerkelijke gemeente. Per 1 september wordt ze missionair werker en jongerenwerker in mijn thuisgemeente Cama Parousia Woerden waar Teun van der Leer vanaf hetzelfde moment aan de slag gaat als voorganger. Ze interviewt zichzelf over (s)preken.

Hoe omschrijven anderen jou?

Gepassioneerd over een leven met Jezus. Enthousiast, visie voor de kerk.

En wat vertel jij over jezelf?

Ik leef inmiddels zo’n 18 jaar in Twente en ben afgestudeerde theoloog, maar heb ook mijn bachelor in Social Work. Officieel ben ik nu even geen student meer, maar aan de andere kant hebben we zo’n grote God, waar nog zo veel over valt te leren… Ik verwacht dat ik de rest van mijn leven ‘student in de theologie’ blijf. Afgelopen jaar heb ik me gericht op de afronding van mijn hbo theologie, daarbij mijn studie aan het Baptisten Seminarium. En natuurlijk spreken!

Spreken?

Ja, ik spreek regelmatig in kerkelijke samenkomsten en mag dan uitdelen van de parels die ik heb ontvangen tijdens de voorbereiding. Ik krijg terug dat ik mensen bemoedig en dat ik soms op verrassende wijze de Bijbel dichter bij hun levens breng. Maar om heel eerlijk te zijn preek ik soms het hardste tegen mezelf.

Je preekt het hardst tegen jezelf? Leg eens uit …

Haha, dat snap ik, ja. Wat ik bedoel is dat ik in de voorbereiding de woorden van de Bijbel natuurlijk vaak lees. Samen met de achtergrondstudie maakt dat dat de Bijbel me vaak diep raakt. Als ik dan vervolgens de preek schrijf, gebeurt het regelmatig dat ikzelf de boodschap het hardste nodig heb. Natuurlijk kan en mag ik de boodschap ook niet meer negeren, zodra ik hierover gesproken heb met een gemeente. Dat zou hypocriet zijn. Bijvoorbeeld, ik preek erover dat God de beste Probleemeigenaar is die er is en dat mensen niet zelf eigenaar moeten blijven van hun probleem. Wanneer ik dat heb gedaan, zou het een beetje gek zijn als ik zelf wel die probleemeigenaar blijf. Helaas gebeurt het dan toch regelmatig dat ik probleemeigenaar ben en blijf van situaties in mijn leven. Dan vertik ik het om God genoeg te vertrouwen om het op te lossen, waardoor er weer een dag verloren gaat aan zorgen maken.

Waarover maak jij je dan zorgen?

Over heel veel dingen kan ik me zorgen maken, soms ook of ik wel voldoende spreekbeurten zal hebben. Om dit spreken te ontwikkelen heb ik het nodig om ‘vlieguren’ te maken. Als ik me dan betrap op piekeren, herinnert de Heilige Geest mij door mijn eigen preken heen: God zorgt voor mij, Hij heeft een plan voor mij voor ogen en in Hem is geen duisternis.

Je zegt dat je altijd student in de theologie wilt blijven, maar dat is toch heel erg zwaar?

Nee, helemaal niet. Wel natuurlijk als ik mezelf elk jaar inschrijf voor zware opleidingen. Maar niet als ik mezelf doelen stel die passen bij de omstandigheden van dat moment. Ik heb nu vier jaar studie achter de rug. In combinatie met gezin en werk is dat wel pittig. Maar dat ik nu klaar ben, betekent niet dat ik niets meer doe. Ik wil me bijvoorbeeld verder ontwikkelen in het preken. Een meerdaagse training bij Geloofwaardig Spreken zou dan natuurlijk passend zijn. Maar ook zelfstudie op verschillende onderwerpen en op Bijbelteksten. Ik ben op dit moment, ook vanuit mijn Social Work en mijn eigen achtergrond, bezig met het onderwerp herstel van emoties en verleden. Verder wil ik veel meer leren over God als missionaire God en wat dat betekent voor ons dagelijkse leven als christen en als kerk. Het uitpluizen en bestuderen van Bijbelteksten is voor mijn een geweldige energiegever. Ik vind het heel mooi om op zondag het aanbiddingsteam God te zien loven en ik zing uit volle borst mee, maar datgeen wat ik bij het aanbiddingsteam zie gebeuren, ervaar ik zelf als ik de Bijbel bestudeer. Soms begin ik aan een Bijbeltekst en dan denk ik het eigenlijk wel al te weten, maar hoe meer ik me in die tekst verdiep, hoe enthousiaster ik word. Ik ben regelmatig flabbergasted vanwege de grootheid van God die ik leer kennen door studie.

Kun je een Bijbeltekst noemen waar je eigenlijk niet veel nieuws uit dacht te kunnen halen?

Ja hoor, ik schaam me er nu alleen wel een beetje voor. Johannes 3:16 bijvoorbeeld. Ik ben ermee opgevoed en kan de tekst opdreunen. Ik wist dat het betekende dat God genoeg van ons houdt om Jezus te laten lijden en dat wij door geloof in Hem vrij van zonden mogen zijn. Dat is de natuurlijk een geweldige boodschap en daar kan ik niets aan afdoen. Maar door niet alleen die tekst te lezen, maar deze te bestuderen werden deze woorden rijker. Ik begreep misschien de dogmatiek wel die achter de woorden schuilgaat, en ik omarmde het geloof in Jezus al met vreugde, maar door het bestuderen van deze woorden kon ik een glimp opvangen van wie God is. Het lijden van Jezus heeft God ook pijn gedaan. Hoe is het voor mij als ik mijn zoon verdriet zie hebben? Als hij alleen al van zijn fiets valt… Hoeveel te meer is het voor Vader om Zijn Zoon te zien lijden en dan ook nog eens niet in te grijpen… Het te laten gebeuren… Afschuwelijk! En dat heeft Hij niet alleen voor mij gedaan, maar ook voor u en jou en al onze buren (ook als we sommige van hen vervelende mensen vinden). Dit is dan ook de boodschap die we in Albanië aan de mensen daar mochten vertellen.

Albanië zeg je? Vertel hier eerst even wat meer over …

Ja Albanië. Twee jaar geleden hebben mijn man en ik, samen met een team uit onze gemeente, in Tirana, de hoofdstad van Albanië, een kerk geholpen. De kerk had op 1 juni haar deuren geopend, maar had buiten het voorgangersechtpaar en een kerkelijk werker nog geen leden. De zomermaanden zouden ze gebruiken om bekendheid in de buurt te krijgen. Dit door zo’n zes weken vakantiebijbelweek aan kinderen en Engelse lessen aan de volwassenen van de buurt aan te bieden. Nu is Albanië heel lang het enige atheïstische land op aarde geweest. Na de val van het communisme is religie weer toegankelijk geworden, maar niet vanzelfsprekend. Heel veel mensen hebben daar nog nooit van Jezus gehoord. Ons team heeft deze gemeente één week geholpen met het programma. En natuurlijk wilden we hen de boodschap van Johannes 3:16 meegeven. Want, zo redeneerden we, misschien zouden de kinderen maar één keer in hun leven over God horen, wat moeten ze dan weten? De weergaloze liefde van God! Deze gemeente in Tirana is binnen een jaar gegroeid tot een gemeenschap van ongeveer 70 christenen.

Ik hoor bevlogenheid over Gods liefde en de Bijbel …

Ja, de Bijbel is het tastbare bewijs van het mooiste verhaal: God die Zich naar ons mensen toe buigt, God die een relatie met ons mensen wil.

Wil je ook op de website van Geloofwaardig Spreken staan met een ‘IK-interview’? 

 

Zo werkt het