Schrijven is een ambacht dat je kunt leren, zegt Corien Oranje. Corien is kinderboekenschrijver, tekstschrijver en theoloog, en heeft inmiddels meer dan 70 boeken op haar naar naam staan. Ben je benieuwd naar haar ervaringen of wil jij zelf beter schrijven? Lees het verhaal en de tips van Corien!

Door Ellie Norden

1. Schrijven is een vak, zeg je op je website. Denk jij dat er in iedereen een schrijver zit als je veel oefent?

Schrijven is een ambacht dat je kunt leren. Het is niet iets wat je even in een avondje leert. Je moet er veel tijd in stoppen. Als je er plezier in hebt en je wordt er echt gelukkig van dan is de kans er dat er een schrijver in je zit.

2. Heb je tips om te oefenen?

Wil je beginnen met schrijven? Begin dat met storystarters. Dit zijn beginnetjes van verhalen. De bedoeling is dat je tien minuten achter elkaar schrijft, zonder te stoppen. Je schrijft wat er in je opkomt.

3. Heb je voorbeelden van zulke storystarters om mee te oefenen?

Dit zijn enkele voorbeelden:

• ‘Ik moet je wat vertellen,’ zegt je echtgenoot. ‘Ik heb een bod uitgebracht op een hotel in Spanje.’
• Je laat je paspoort zien aan de douanier. Ineens wordt er op je schouder getikt. ‘Kunt u even met mij meekomen?’ zegt een man.
• Als je wakker wordt, zie je een kamer die je niet kent. Je stapt uit bed, gaat naar de badkamer en kijkt in de spiegel. Een onbekende kijkt je aan.

4. Hoe kom jij aan je inspiratie?

Inspiratie haal ik uit mijn dagelijks leven. Dat was jaren in Indonesië en dat is nu hier in Nederland. Natuurlijk vergroot ik bepaalde situaties uit. Er komt vaak ook fantasie bij. Eigenlijk is het een mengsel van allerlei ervaringen, verhalen, ideeën, fantasieën en gebeurtenissen bij elkaar. Ik knip ook vaak krantenartikelen uit. Dat kan ik dan weer gebruiken voor een verhaal. Zo is het boek Marathon in de dierentuin ontstaan doordat mijn man en zoons in Jakarta vaak gingen hardlopen in de dierentuin.

5. Je schrijft op je site dat het belangrijk is om te lezen als je wilt leren schrijven. Kun je dat eens uitleggen?

Dat is een andere manier om geïnspireerd te blijven. Lezen is belangrijk om jezelf te voeden. Je leert van andere schrijvers. Het geeft je ideeën, prikkelt je fantasie en je leert ook wat jouw stijl van schrijven kan zijn. Soms raak ik zo enthousiast van een bepaald boek dat ik denk: Wow, zo’n boek wil ik ook schrijven.’ Ik wil het beste uit mezelf halen, streven naar het allerbeste.

6. Wie zijn jouw voorbeelden?

Ik lees voornamelijk jeugdboeken. Omdat ik het leuk vind, maar ook als voorbeeld. Zo ben ik op het moment bezig met een aantal boekjes op een AVI-niveau waarop ik niet eerder geschreven heb. Dan lees ik andere boekjes van dat niveau om te kijken welke woorden er gebruikt worden. Mijn voorbeelden zijn John Green, de schrijver van onder andere The fault in our stars. Maar ook Roald Dahl, Astrid Lindgren en Tonke Dragt vind ik geweldige schrijvers.

7. Voordat je een boek uitgeeft is het goed om het aan verschillende mensen te laten lezen en om feedback te krijgen. Wat vind je er zelf van om feedback te krijgen en hoe ga je daarmee om?

Feedback is heel belangrijk, maar niet altijd makkelijk. Mijn allereerste boek heb ik aan de kinderen laten lezen. En daarna heb ik het herschreven. Inmiddels heb ik een redacteur die ook mijn schrijfcoach is. Som is het best weleens lastig als ik bepaalde gedeelten moet schrappen. Dan word ik er chagrijnig van. Maar het boek wordt er eigenlijk altijd beter van.
Daarnaast heb je als schrijver ook te maken met recensies. Het is mooi als mensen positief zijn over je boeken. Negatieve reacties zijn wel eens moeilijk. Dat doet me veel. Zeker als het persoonlijk wordt en mensen me aanvallen op bepaalde dingen. Dat is me overkomen bij het boek Het geheime logboek van topnerd Tycho waarbij geloof en wetenschap aan de orde komen. Ik begreep dat trouwens wel. Het onderwerp maakt veel los, ook omdat het gaat over de vraag: hoe lees je de Bijbel?

8. Je komt regelmatig op scholen om te vertellen over je boeken en om kinderen te laten ervaren hoe het is om verhalen te verzinnen. Hoe heb je zelf ontdekt dat je kon schrijven en hoe heb je dat ontwikkeld? 

Bron foto: www.corienoranje.nl

Mijn moeder was journaliste en was veel bezig met schrijven. Toen ik vijf jaar was ging ik logeren bij een tante en kreeg ik van mijn moeder een schriftje, waar ik letters in schreef: ik was ervan overtuigd dat ik een verhaaltje had geschreven, en vroeg mijn tante om me voor te lezen wat ik geschreven had. In de tweede klas van de lagere school kreeg ik een verhaaltjesschrift. Als je klaar was met je werk mocht je daar in schrijven. Dat vond ik heerlijk.
Daarna ben ik blijven schrijven. Ik schreef verhalen, gedichten, boeken en musicals.
Toen mijn jongens vier jaar waren volgde ik een schrijfcursus. Toen begon het schrijven van mijn eerste kinderboeken.

9. Inmiddels heb je 70 kinderboeken geschreven. Hoe is het idee ontstaan om juist voor kinderen te schrijven?

 Eigenlijk vond ik het altijd al leuk om kinderboeken te lezen. Dus het was vanzelfsprekend voor me om kinderboeken te schrijven. Ik ben begonnen met schrijven toen onze oudste zoon acht jaar was. Vervolgens ben ik mee gaan schrijven met de leeftijd van de kinderen.

10. Inmiddels schrijf je ook boeken voor volwassenen en je schrijft regelmatig voor de EO. Wat is er anders aan het schrijven voor volwassenen?

Bij volwassen boeken heb ik het altijd het idee dat het over het echte leven moet gaan. Het vraagt ook wat meer diepgang, zoals bijvoorbeeld gelaagde karakters of meerdere verhaallijnen.

11. Heb je specifieke tips voor bloggers?

• Bij een blog is het belangrijk dat je jezelf echt laat zien. De lezer wil jou als mens graag leren kennen. Schrijf over je leven, over je ervaringen, over je mislukkingen, je fijne en je minder fijne momenten.
• Zorg er ook voor dat je je blog niet te lang maakt. Korte blogs lezen makkelijk en worden vaker gelezen.

12. Je hebt theologie gestudeerd. Spreek je weleens en wat zijn voor jou de overeenkomsten en verschillen tussen schrijven en spreken?

Ja, af en toe preek ik in onze NGK-gemeente. Mijn man is daar predikant. Schrijven en spreken verrijken elkaar. Je neemt de ervaring van de taalbeheersing en de zeggingskracht mee in het spreken. Als ik preek probeer ik de boodschap die uit de tekst opkomt door te geven, zonder belerend te zijn, zeg  maar. Ik probeer de tekst tot zijn recht te laten komen. Ik probeer daarin ook voor jongeren aansprekend te zijn. Een aansprekende preek is voor hen extra belangrijk.

Deze blog is geschreven door Ellie Norden die namens Geloofwaardig Spreken in gesprek ging met Corien.

Wil je ook een keer in gesprek met een inspirerende spreker of schrijver en/of een gastblog schrijven?

Neem contact op over de mogelijkheden! 

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]